Αυτοεξόριστος του Κόσμου του υλικού, του πνεύματος πλέον εργάτης.

Αυτοεξόριστος Αστός,
απ’ την μιζέρια που είναι καθεστώς,
σε μία χώρα κεκτημένων.
Μας έχουν καλομάθει οι πολιτικοί,
λαγούς να τάζουν και στολίδια,
αυξήσεις των μισθών μ’ ελάχιστη εργασία.
Τα κόμματα που έχουν φωνή,
γιατί άραγε να είναι μόνο δύο
και όλοι οι υπόλοιποι κομπάρσοι;
Γιατί ο Λαός γυρεύει συνεχώς,
δικαιολογίες έτοιμες, ως πασπαρτού,
ο χρόνος δίχως κόπο να περνά,
να ανεβαίνουν συνεχώς,
του κόσμου τα μισθά
και οι συντάξεις πριν την ώρα τους…
να είναι και βαρβάτες;

Αυτοεξόριστος λοιπόν,
από την χώρα που οι ανίκανοι,
τους ικανούς τρολλάρουν,
απ’ την σειρά τους θέλουν να τους βγάλουν,
να κατεβεί το κάθε επίπεδο πιο κάτω,
μην τύχει και η ταχύτητα του κράτους ανεβεί
και γίνουμε η Ελλάδα της Ανάπτυξης
και των χορτάτων.

Αυτοεξόριστος από την χώρα των Γραμμάτων,
που η Παιδεία είναι προς θανάτου
κι εσχάτως διώκεται η Αριστεία και η Αρετή,
για να μπορεί ο υπερήφανος Λαός,
από τους κυβερνήτες να οδηγηθεί,
σ’ εξάρτηση από ένα Πατερούλη Κράτος.

<<>>

Τον Κόσμο ας αλλάξουμε λοιπόν,
αλλάζοντας σκέψεις, μεθοδεύσεις
αλλά και πράξεις.
Να ονειρευτούμε πλέον επαρκώς,
να αναζητήσουμε ήχους και χρώματα,
ελπίδες και αγάπη.

Υπάρχει τρόπος ευτυχώς,
τα χέρια να υψώσουμε προς τον Θεό,
το Έλεος Του να ζητήσουμε και πάλι.
Είναι ο Θεός, Φίλος μας μοναδικός,
χωρίς αυτόν, καμία προκοπή δεν θα υπάρξει.
Μια προσευχή και ένα Αμήν, αρκεί και Φθάνει.
Γεννάται και φέτος ο Ιησούς Χριστός,
πλησιάζουν οι ημέρες κι αναζητεί μια Φάτνη,
ας δούμε το καλύτερο λοιπόν
ν’ ανοίξουμε επιτέλους τις καρδιές μας,
να γεννηθεί ο μικρός Εμμανουήλ,
μαζί μας ο Θεός για πάντα.

Αυτοεξόριστος του Κόσμου του υλικού,
του πνεύματος πλέον εργάτης,
μοιράζομαι τις σκέψεις και τα λόγια,
μ΄ ανθρώπους που νοιάζομαι επαρκώς
και που πιστεύω πως αξίζουν του Θεού Αγάπη.
Χρόνια Πολλά με τον Ιησού Χριστό Παντοτινά.

Να είστε καλά, Ιωάννης.